ΜΑΛΛΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΚΙΣΣΙΓΚΕΡ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΄ΕΦΙΑΛΤΕΣ΄ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΠΛΑΤΗ ΣΤΟΝ ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΜΑΣ
Τρίτη 11 Μαΐου 2010
Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ…
Χωρίς πολλές λεπτομέρειες για να μη σας κουράσω…
Την 1η Αυγούστου του 2007 εκεί που οδηγούσα αμέριμνος στο «διεθνή» Τρικάλων – Λαρίσης λίγο πριν την Καλαμπάκα ακούω ουρλιαχτά πρόσεχε μπάρα! μπάρα! τραίνο!..
Μέχρι να καταλάβω τι γίνεται…όντως βλέπω μια κατεβασμένη μπάρα τραίνου…Αντί λοιπόν σ΄εκείνο το κλάσμα δευτερολέπτου να φοβηθώ και να πατήσω ενστικτωδώς φρένο ως είθισται μπροστά στο χάρο…
Σανίδωσα το γκάζι και στη προσπάθειά μου να περάσω ενδιάμεσα από τις κατεβασμένες μπάρες καρφώθηκε η μία στο παμπριζ, (την οποία ξύλωσε η ταχύτητα του αυτοκινήτου) και σταμάτησα λίγο παρακάτω ενώ το τρένο πέρναγε ακριβώς πίσω μας με χίλια…
Μη ψάχνετε αν έφταιγα καμία σχέση (μου κάνανε κι αλκοτέστ αν δεν με πιστεύετε) ...
Διαπλατύνανε το δρόμο εκείνη την εποχή… οπότε ΄ορθά΄ σκεπτόμενοι οι εργολάβοι χα,χα… είχαν αφαιρέσει όλες τις απαραίτητες πρειδοποιητικές σημάνσεις τραίνου... είχαν γεμίσει το δρόμο με στυλοβάτες που σε καθοδηγούσαν (γιατί ο δρόμος στένευε στη συνέχεια κι από δύο λωρίδες γινόταν μία ανά κατεύθυνση)...
Έκανα και προσπέραση εκείνη τη στιγμή σ΄ ένα φορτηγό κι η σωτηρία μας (στο Ελλάδα) ανατέθηκε στο Κύριο...
Εν πάση περιπτώσει τέλος καλό όλα καλά... Έλα όμως που δε μπορώ να εξηγήσω μέχρι και σήμερα ...τι μου συνέβει και δεν φοβήθηκα και σανίδωσα το γκάζι;;;
Μυστήριο αλλά μου έκανε πολύ καλό (γιατί διαπίστωσα ότι το άστο γι΄αργότερα δεν ισχύει) και το εισπράττεται...
Κάποιοι ίσως και δυσάρεστα…
Υ.Γ Συνοδηγός ήταν η γυναίκα μου κι επιβάτης ο μικρός μου γιος, που είχε έρθει ακριβώς την προηγούμενη ημέρα από τη Βαρκελώνη (που μένει μόνιμα) για ολιγοήμερες διακοπές...
Ετικέτες
ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου