«ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΤΑΥΡΩΣΑΜΕ ΠΡΙΝ 2.000 ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΑΝ ΑΘΩΟ, ΑΛΛΑ ΟΤΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΔΙΗΝΕΚΕΣ ΤΟΥ».

Το παραπάνω απόφθεγμα είναι από την «Εκσπερμάτιση 2» που προετοιμάζεται… Από εκεί και πέρα κανένας πατέρας που σταύρωσαν - χωρίς λόγο το παιδί του - δεν θα ήταν πολυέλαιος και πολυεύσπλαχνος με τους δολοφόνους του … Αλλά αντιθέτως σκληρός τιμωρός έως ότου αποδοθεί δικαιοσύνη και κατά συνέπεια έμπρακτη μεταμέλεια και ταπείνωση. Το να ακούω λοιπόν δεξιά κι αριστερά ότι φτάνει και μόνο μία ΄συγγνώμη΄ για να συγχωρεθούν τα όποια μεγάλα ή μικρά λάθη μας (κι όχι μέσω της ειλκρινούς μεταμέλειας και της ταπείνωσης) μου ακούγεται αφάνταστα ευκαιριακό και υποκριτικό… Γι΄ αυτό ίσως «Φεύγοντας ο Χριστός από τη Γη μας παρέδωσε το Σταυτό του και μας άφησε στους πρόποδες του Γολγοθά». Υ.Γ Κατά την ταπεινή μου άποψη ο Θεός πάνω απ΄ όλα είναι δίκαιος και μετά όλα τ΄ άλλα…