ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ …

O κόσμος καίγεται και το αιδοίο χτενίζεται. Άλλοις κοίτα κι άλλος πίτα. Η χώρα μας κι οι άνθρωποι της βιάζονται κατά συρροή…(από σειρές λαθών των «προδοτών» και των διεθνών καρχαριών) κι οι περισσότεροι «φίλοι» μας κοιτάνε τον ποπό τους και την διευθέτηση των εσωτερικών ψυχαναγκασμών τους… Ενώ ζούμε σε μια εποχή που τα ΄σκατά΄ βγήκαν στους δρόμους από την έλλειψη αρχών, αξιών και κανόνων... αυτοί στη καρακοσμάρα τους… λες κι αφορούν άλλους... Αν συνεκτιμήσει κάποιος από τον κοινωνικό του και όχι μόνο περίγυρο την αγωνιστική αλληλεγγύη - ιδίως στη παρούσα φάση των παρά φύση ανατροπών - και το αίσθημα ευθύνης των συμμετεχόντων για μια πιο δίκαιη κοινωνία… είναι για να «πηδιέται» από το παράθυρο… Και το τραγικό ξέρετε ποιο είναι … Ότι δεν το καταλαβαίνει κανείς τους… Αν τολμήσεις να τους το πεις δε… θα σου επιτεθούν αμέσως… Εγώ;;; Τι λες ρε φίλε… που ήσουν εσύ όταν έτρεχα εγώ … Ξέρεις ποιος είμαι εγώ και τι αγώνες έχω κάνει... (γιια το κόμμα εννοεί, για να βολευτεί ή για να αυτοπροσδιοριστεί σαν οντότητα ώστε να αισθανθεί ότι είναι κι αυτός κάτι... κι όχι μόνο οι άλλοι...). Εγώ είμαι η μετενσάρκωση του Χριστού, του Γκάντι και του Τσε Γκεβάρα…Εμένα μου χρωστάτε δεν σας χρωστάω… Αλληλούια… Υ.Γ Ότι γράφω έχει πολύ βαθύτερη σημασία...Ψάξτε το...(όχι στο δρόμο...)...Αλλού...